Czcigodni Księża, Osoby Życia Konsekrowanego, Drodzy Siostry i Bracia!
Pierwszą niedzielą Adwentu Kościół rozpoczyna nowy rok liturgiczno– duszpasterski. Wierzący w Jezusa, należący do wspólnoty Kościoła, otwierają swe serca na kolejny czas, jaki Bóg im daje, aby umacniać się w trwaniu przy Chrystusie w Jego Kościele. Słowo Boże, które dla Kościoła jest źródłem mądrości, wzywa nas dzisiaj do czuwania, aby nie utracić bliskości, obecności i ciągłego przychodzenia Boga do nas. Słyszymy w Ewangelii słowa: „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora, czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodziewanie przyszedłszy nie zastał was śpiących”. Jesteśmy zatem wezwani, aby nasz dom, czyli Kościół, był zawsze gotowy na przyjęcie Tego, który jest jego Panem, który stale przychodzi, który pragnie być z nami w naszej codzienności i chce zastać nas czuwających, gdy przyjdzie na końcu czasów, aby za wierną służbę nagrodzić nas zbawieniem.
Ważne jest więc, jak nasz Kościół, jak my wszyscy jesteśmy przygotowani na to wydarzenie. Nie można przespać łaski spotkania z przychodzącym Bogiem. On przychodzi, aby nas obdarzyć swą miłością i łaskami. On umacnia nas w wierze, nadziei i miłości. Św. Paweł w usłyszanym dziś fragmencie z Pierwszego Listu do Koryntian pisze: „Bogu mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusa utrwaliło się w was”. W naszej teraźniejszości – Bracia i Siostry – jesteśmy obdarzani Jego darami, Jego słowem i prawdą, które od Niego pochodzą. Dzięki temu utrwaliło się w nas świadectwo Jezusa, jakie daje o miłości Ojca do świata i do człowieka. To świadectwo uzdalnia nas do zachowania wierności Bogu w naszej codzienności. Jezus jest dla nas wiarygodnym świadkiem dzieła naszego zbawienia dokonanego w Nim i przez Niego. On świadczy, że Ojciec Niebieski jest wiarygodny w swych zapowiedziach i przyrzeczeniach. Dlatego Kościół, napełniony Duchem Świętym, każdego dnia raduje się i żyje zbawieniem dokonanym przez Bożego Syna, który przyjdzie na końcu czasów jako sprawiedliwy i miłosierny Sędzia.
Kościół ma oczekiwać swego Zbawiciela z wiarą, dlatego w minionym roku kościelnym rozważaliśmy temat: „Wierzę w Kościół Chrystusowy”. Modliliśmy się o naszą wiarę w Kościół i o wiarę Kościoła, czyli wszystkich ochrzczonych. Mieliśmy również okazję wsłuchiwać się w świadectwa osób, które w naszej diecezjalnej telewizji internetowej FARO.TV odpowiadały na pytanie, dlaczego wierzą w Kościół Chrystusowy i dlaczego kochają Kościół. Za te świadectwa, które są echem świadectwa Jezusa utrwalonym w nas, serdecznie dziękuję. W tym rozpoczynającym się dzisiaj, nowym roku liturgiczno–duszpasterskim, jesteśmy zaproszeni, by rozważać hasło: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”. Wiemy, że wiara w Jezusa obecnego w Kościele powinna prowadzić do zaangażowania się w życie wspólnoty Kościoła, bo skoro wierzymy w Jezusa jako naszego Zbawiciela, to mamy tym darem wiary żyć również dla innychi z innymi się nim dzielić. Jest to bardzo ważne zadanie i wyzwanie, jakie staje przed naszym Kościołem diecezjalnym i wspólnotami parafialnymi. Od naszego bowiem świadectwa życia, troski i odpowiedzialności za zbawienie drugiego człowieka, a także czynnego zaangażowania się w życie naszych wspólnot parafialnych – do czego usilnie zachęca zarówno świeckich, jak i duchownych Papież Franciszek podczas trwającego Synodu Biskupów – będzie zależała przyszłość Kościoła, nasza przyszłość jako ludzi wierzących w Chrystusa. Przyjrzyjmy się zatem, na czym to nasze zaangażowanie w życie Kościoła ma polegać.
Bracia i Siostry. Pierwszą i podstawową formą naszego zaangażowania w życie naszych wspólnot parafialnych jest uczestnictwo w liturgii, w uwielbieniu Boga zarówno w kościele parafialnym, jak i w swoim domu. Liturgia domowa, to nasza rodzinna modlitwa i katecheza, czyli mówienie o Bogu, jako o Kimś, kto jest w naszym życiu obecny. W liturgii w naszych kościołach oddajemy cześć Bogu i otrzymujemy dary Jego łaski. Kościół żyje, karmi się Bożym słowem i uświęca się sakramentami, w których otrzymuje Ducha Świętego. Dzięki temu uczestnicy liturgii mogą wzrastać w wierze i duchowo się rozwijać. Dlatego bez uczestniczenia we Mszy świętej niedzielnej, czy Mszy świętej w dni powszednie nie ma i nie może być naszego owocnego zaangażowania w życie Kościoła i wspólnoty parafialnej.
Drodzy Diecezjanie, którzy dzisiaj jesteście obecni na Mszy świętej, pragnę wam serdecznie podziękować za tą podstawową, fundamentalną formę zaangażowania w życie waszych parafii i naszego Kościoła diecezjalnego. W tym wyraża się troska o waszą wiarę w Jezusa, Zbawiciela człowieka i o wiarę waszych najbliższych. W tym wyraża się wasze czuwanie na przyjście Pana na końcu czasów. Każde liturgiczne spotkanie z Bogiemi między nami jest znakiem duchowego życia wspólnoty parafialnej, do której należymy. Dlatego zachęcam was, abyście nie rezygnowali z uczestnictwa w niedzielnej Eucharystii i nabożeństwach, które w ciągu roku liturgicznego będą wam proponowane przez waszych duszpasterzy. Niech rodzice nie tylko zachęcają do udziału w liturgii, ale prowadzą swoje dzieci na Mszę świętą i na nabożeństwa poświęcone czci Pana Jezusa, Matki Bożej czy świętych. Na progu Adwentu, w który wkraczamy, zapraszam was wszystkich do udziału we Mszach świętych zwanych „Roratami”, w rekolekcjach organizowanych w parafiach i do skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania. Drodzy Rodzice zadbajcie, aby wasze dzieci były dobrze przygotowane do przeżycia Świąt Bożego Narodzenia.
Ze spotkania z miłującym Bogiem i doświadczeniem Jego łaski rodzi się potrzeba przekazania tego wielkiego dziedzictwa wiary kolejnemu pokoleniu. Nasze zaangażowanie w życie Kościoła, w życie parafii, będzie wyrażało się w trosce o wprowadzenie w życie wiarą naszych dzieci i wnuków. Wiemy z obserwacji rzeczywistości, w której żyjemy, że jest to bardzo trudne zadanie. Jednak musimy uświadomić sobie tę prawdę, że tylko ludzie wierzący mogą wprowadzić swoje dzieci w życie wiary. Niewierzący czy niepraktykujący rodzice nie wprowadzą swych dzieci w życie wiarą, choćby nakazywali im chodzenie do kościoła i modlitwę w domu. Drodzy Rodzice, jeśli chcecie, aby wasze dzieci rozwijały dar wiary trzeba, abyście wy im w tym pomogli. Dlatego proszę Was, abyście troszcząc się nieustannie o rozwój swojej relacji z Bogiem, zaangażowali się także w odpowiednie przygotowanie waszych dzieci do przyjęcia sakramentu Pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej oraz sakramentu bierzmowania. Księża proboszczowie i wikariusze oraz katecheci będą wam mogli pomóc w tym ważnym zadaniu, ale was w tym nie zastąpią. To właśnie w trosce o przygotowanie waszych dzieci do wspomnianych sakramentów, będzie wyrażało się wasze zaangażowanie w życie waszej wspólnoty parafialnej. I jest to ważne zadanie, za wypełnienie którego, bardzo wam dziękuję.
Drugą formą zaangażowania w życie Kościoła diecezjalnego i parafialnego, do której chciałbym was zachęcić, jest przynależność do wspólnot, ruchów, stowarzyszeń kościelnych i grup modlitewnych. W diecezji i w naszych parafiach jest wiele tych wspólnot, począwszy od Rady Parafialnej, istniejącej w każdej parafii, poprzez Koła Żywego Różańca, Zespół Liturgiczny, chór parafialny, scholę dziecięcą czy młodzieżową, których członkowie troszczą się o piękno liturgii. W większych wspólnotach parafialnych są stowarzyszenia i bractwa kościelne, czy grupy modlitewne adresowane do poszczególnych stanów czy grup wiekowych. Wspólnoty te mają za zadanie prowadzenie wiernych do głębszego poznania miłości Boga, który działa w ich życiu, do pogłębienia osobistej relacji z Jezusem, uczenia większej miłości i odpowiedzialności za Kościół,a także do dawania odważnego świadectwa swojej wiary wobec innych. Dlatego zachęcam dzieci, młodzież, rodziców i starszych do włączenia się w formację i działalność tych licznych wspólnot działających w Kościele, ale także do znalezienia swego miejsca i swego zadania w różnych innych wymiarach życia parafii bez względu na jej wielkość. Każda bowiem parafia, także ta liczebnie najmniejsza, daje możliwość zaangażowania się w jej życie i funkcjonowanie. Rozmawiajcie zatem z Księżmi Proboszczami o możliwościach waszego zaangażowania w życie parafii, do której należycie.
Wyrazem uczestnictwa we wspólnocie Kościoła oraz budowania szczególnych więzi między jego członkami, jest udział w ogólnodiecezjalnych spotkaniach modlitewnych z racji różnych wydarzeń, jubileuszy czy pielgrzymek. W najbliższym roku liturgicznym – jako wspólnota Kościoła Siedleckiego – będziemy Panu Bogu dziękować za naszych Błogosławionych Unitów Podlaskich w 150-tą rocznicę ich męczeńskiej śmierci; za naszą diecezję w setną rocznicę przeniesienia stolicy biskupiej z Janowa Podlaskiego do Siedlec; za młodzież walczącą w obronie Krzyża w Zespole Szkół Rolniczych w Miętnem w 40-tą rocznicę tych wydarzeń oraz za obecność w Siedlcach św. Jana Pawła II w 25-tą rocznicę tej wizyty apostolskiej. Już dziś zapraszam do włączenia się w obchody tych jubileuszy, które mają nam uświadomić, że Bóg działa w historii, zarówno naszej indywidualnej, jak również w historii naszej diecezji i naszych parafii. Chciejmy to Boże działanie poznawać i za nie dziękować. Pragnę także zaprosić do udziału w naszych diecezjalnych pielgrzymkach: rodzin, teściów i dziadków do sanktuarium maryjnego w Parczewie; młodzieży, mężczyzn i kobiet do sanktuarium Błogosławionych Męczenników Podlaskich w Pratulinie; zelatorów i członków Kół Żywego Różańca do Leśnej Podlaskiej, Radzynia Podlaskiego i do Gończyc, a wszystkich chorych do kodeńskiego sanktuarium. To są propozycje z jakimi zwracamy się do was, Drodzy Diecezjanie, zachęcając, abyście z nich skorzystali dla waszego duchowego dobra.
Wszystkim księżom, osobom życia konsekrowanego i wiernym świeckich bardzo dziękuję za dotychczasowe zaangażowanie w życie Kościoła diecezjalnego i parafialnego, i w nowym roku duszpasterskim – wraz Księdzem Biskupem Grzegorzem – obejmuję Was modlitwą i z serca błogosławię na trud dalszego angażowania się w życie swych parafiii troski o Chrystusowy Kościół.
+ Kazimierz Gurda
BISKUP SIEDLECKI
L.dz. 1400/2023
Siedlce, dnia 30 listopada 2023 r.
List pasterski należy odczytać we wszystkich kościołach i kaplicach Diecezji Siedleckiej, w niedzielę 3 grudnia 2023 r.
+ Grzegorz Suchodolski
WIKARIUSZ GENERALNY
